Koffie

Altijd vond ik een boekhandel de meest ultieme vorm van fijn. Al die lekker ruikende nieuwe ongelezen boeken, wat kon er mooier zijn? Vooral in combinatie met de geur van koffie, of zelfs met een kop koffie in de hand, zoals laatst in een boekwinkeltje in Noordwijk, leek het me onmogelijk om dit genot te overtreffen. Maar vandaag heb ik het definitief vastgesteld: er is een nog grotere mate van fijn bereikbaar. Ik ben helemaal niet dapper genoeg om alleen naar Amsterdam te gaan. Ik krijg de zenuwen in het station, paniek slaat toe als ik niet direct de juiste tram vind en ik schrok me een hoedje van de peeskamertjes waar ik langs kwam. Eenmaal binnen bij Jolijt & Co kom ik meteen tot rust. Voordat ik de kapstok vind en de koffie en de wc, heb ik al twee enorme bakken met allerlei knopen gespot. Ik heb meer oog voor de kast met garens en stoffen en band en lint dan voor mijn medecursisten. Met mijn patroon, spelden en ruitstof hoef ik niet te praten. De Portugese vrouw tegenover mij zoekt ook geen contact, zij scheldt alleen tegen haar naaimachine. En mijn koffie vergeet ik helemaal op te drinken.