Tomaten

Een aalscholver vliegt over, van oost naar west. Op weg naar een visje aan de kust. In de bijna kale appelboom landt een vreemde vogel. Snel neem ik speciale kenmerken in me op. Volgens het vogelboek is het een oever- of een waterpieper. Ik had op zijn pootjes moeten letten. En als hij "fist!" of "feesp!" had geroepen, dan had ik zeker geweten dat het een oeverpieper was. Misschien zelfs een Scandinavische oeverpieper: de SOP, meldt het boekje behulpzaam. Die afkorting zal inderdaad reuze handig zijn als ik me eens onder vogelaars bevind: "Mensen, SOP op 11 uur!" Op de schutting zit een roodborstje dromerig voor zich uit te staren. Nog nooit heeft hij gegeten van de speciaal voor hem aangeschafte pindacake met insekten, veilig opgeborgen in een beschermende draadsilo. De mezen wringen zich nog wel overdwars naar binnen, maar de mussen wagen zich er niet meer aan. Die zijn zo tonnetje rond dat ze zich alleen maar kunnen laten vallen op de kruimels die de mezen op de grond achterlaten. Een groep halsbandparkieten voert druk en luidruchtig overleg. Zelfs aan mijn nog gedeeltelijk dove oren doet hun gekrijs pijn. Het dikke duiven-stelletje waggelt hun dagelijkse rondje door de tuin. Een kauw strijkt neer op het dak van de schuur, en stelt teleurgesteld vast dat er in deze tuin niets voor hem te vinden is.

Op de tafel in de tuin van de buurman liggen twee tomaten in een plastic zakje.