Oz

Zoals verwacht reageert ze hysterisch enthousiast op het eenvoudige bosje bloemen - iets van dat enthousiasme had ik wel kunnen gebruiken toen ik laatst een paardenworst kreeg in plaats van een boeketje. Ook speelt ze dat de twee boeken, een drie maanden te laat verjaardagscadeau, in goede aarde vallen. Ook al heb ik al gespot dat ze één van de twee al heeft. Maar néé, bezweert ze, die heeft ze geléénd. Wat natuurlijk heel geloofwaardig is voor een boek dat er helemaal nieuw en ongelezen uitziet. Dom dat ik nu pas begrijp waarom ze zo neurotisch voorzichtig doet met het lelijke inpakpapier van de boekhandel. Om een dubbel gekregen boek in te verpakken en zogenaamd als nieuw gekocht weer weg te geven natuurlijk! Wees gewaarschuwd als je "Een verhaal van liefde en duisternis" van Amos Oz cadeau krijgt. De pocketversie waarschijnlijk, die mooie gebonden uitgave die ze "geleend" heeft zal ze wel zelf houden. Toch valt dit rendez-vous (om in de juiste familietermen te spreken) best mee. Geen doodgekookte broccoli, geen slappe taugé in de soep. Wel alvast een voorschot op de erfenis: een antieke naaiset. Maar naaien blijkt de volgende dag even geen optie. Betraande ogen leiden namelijk tot schots en scheef doorgestikte naden.